Jak wykonać trwałe pokrycie tarasowe?

Pokrycie z płytek ceramicznych układanych na tarasie czy balkonie narażone są na zmienne warunki atmosferyczne, a skrajne temperatury latem i zimą w połączeniu z opadami deszczu czy śniegu sprzyjają niszczeniu powierzchni.

Jak wykonać trwałe pokrycie tarasowe?

Nawierzchnie te stają się najczęstszą przyczyną problemów użytkowników elegancko wykończonych posadzek. Choć trwałość takich pokryć jest dość ograniczona, to przy doborze odpowiednich materiałów, technologii i staranności wykonania powinny pozostawać w dobrym stanie przez wiele lat.

Co niszczy pokrycie tarasowe?

Głównym sprawcą niszczenia pokryć tarasowych czy balkonowych jest woda w różnej postaci - płynnej, jako para wodna lub lód. Ich prawie pozioma powierzchnia ogranicza samoczynny spływ wody, a zalegający śnieg utrzymuje się długo i na dodatek ulega roztopieniu od spodu, które często później zamarza.

W efekcie woda wnika poprzez pęknięcia i nie w pełni wodoszczelne fugi w warstwy podłoża, gdzie w zimie zamarza rozsadzając wiążącą płytki zaprawę, a latem nagrzana słońcem powierzchnia zamienia zawartą w podłożu wilgoć w parę, która napiera na pokrycie wywołując jego odrywanie.

W przypadku tarasów na gruncie - przy braku hydroizolacji konstrukcji - dodatkowo wilgoć z gruntu kapilarnie przenika do strefy podpłytkowej, gdzie będzie zamarzać lub intensywnie parować. Ochronę przed niszczącym działaniem wilgoci uzyskuje się na dwa sposoby - zapewniając szczelność pokrycia jak i warstw podpłytkowych oraz szybkie odprowadzenie wody bądź pary wodnej, która przeniknęła do warstw tarasowych.

Na trwałość pokrycia wpływa również prawidłowe zestawienie warstw w konstrukcji tarasu lub balkonu zapewniające stabilność podłoża pod posadzkę i przenikanie wilgoci od spodu. Powierzchnia tarasu musi zapewniać spływ wody co wymaga utworzenia (pod izolacją przeciwwodną) warstwy spadkowej o nachyleniu co najmniej 1,5 %.

Izolacja pod płytkami tarasowymi

Wykonanie izolacji podpłytkowej nazywanej także hydroizolacją zespoloną stało się możliwe dzięki nowoczesnym produktom chemii budowlanej, gdyż używane dotychczas bitumiczne materiały hydroizolacyjne uniemożliwiały bezpośrednie układanie na nich płytek ceramicznych. Dzięki takiej izolacji uzyskano ochronę przed przenikaniem wody w głębsze warstwy tarasowe.

Obecnie stosowane są dwa rodzaje hydroizolacji zespolonej - w formie cienkowarstwowej powłoki tzw. płynnej folii bądź elastycznych zapraw wodoszczelnych. Płynna folia, dzięki dużej elastyczności ma zdolność do krycia rys o szerokości do 3 - 5 mm. Do aplikacji na trasach, balkonach musi to być folia przeznaczona do stosowania na zewnątrz.

Nakłada się ją na suchą, stabilną i odkurzoną powierzchnię betonową pędzlem lub wałkiem dwukrotnie w odstępie co ok. 6 h. Z kolei zaprawy wodoszczelne zwane też szlamem dostępne są w dwóch odmianach jako jedno- i dwuskładnikowe.

Przed nałożeniem, podłoże powinno być wilgotne, a kolejne warstwy nakłada się pędzlem bądź szpachlą w odstępach co ok. 3h, a łączna grubość powłoki powinna wynosić 2 - 3 mm. W obu wariantach hydroizolacji podpłytkowej należy układać taśmy uszczelniające na styku ze ścianą, jak też wzdłuż krawędzi pokrycia.

Istotne jest również odpowiednie przygotowanie brzegów tarasu pozwalające na wstawienie okapników - z blachy aluminiowej powlekanej lub lepiej z gotowych profili krawędziowych. W miejscu ich zamocowania powinien być utworzony schodkowy uskok o wysokości montażowej wstawianego okapnika, co zapobiegnie powstaniu progu zatrzymującego wodę, która spływa pod płytkami.

Alternatywnym rozwiązaniem będzie zastosowanie mat drenażowych, które dzięki specjalnej powierzchni pozwalają na bezpośrednie przyklejanie płytek, a pod wodoszczelną powłoką tworzy się drenaż umożliwiający swobodne odparowanie wilgoci.

Układanie płytek na tarasie

Płytki na powierzchnie zewnętrzne muszą być mrozoodporne - najlepiej gresowe o bardzo niskiej nasiąkliwości i w miarę jasnej barwie (mniej będą się nagrzewać). Nie powinny być zbyt duże - zwłaszcza na mocno nasłonecznionych powierzchniach - i o zalecanych wymiarach do 30x30 cm.

Płytki ceramiczne na tarasie można układać używając do tego celu wyłącznie elastycznej zaprawy klejowej. Powinna być ona nakładana w taki sposób, aby pod płytkami nie tworzyły się puste przestrzenie gdzie ewentualnie mogłaby zatrzymywać się woda.

Klej nakłada się pacą zębatą nie tylko na podłoże ale również na płytkę. Układ pasków zaprawy przy mocowaniu powinien być wzajemnie prostopadły co zapewnia równomierne rozłożenie się kleju pod płytką. Innym sposobem szczególnie przydatnym przy układaniu płytek o dużych rozmiarach jest użycie specjalnej zaprawy upłynnionej, która po dociśnięciu równomiernie rozpływa się pod płytką.

Przy prawidłowo montowanych płytkach powinno wystąpić wyciśnięcie zaprawy na całym obwodzie, a jej nadmiar usunięty szpachelką. Szerokość fug zależy od wielkości płytek i powinna stanowić nie mniej niż 2% ich największego wymiaru. Do spoinowania należy również użyć elastycznej zaprawy spoinującej, a w miejscach gdzie przebiegają dylatacje, spoiny wypełnia się specjalnym sznurem a następnie wygładza silikonem.

Układ warstw hydroizolacyjnych na tarasie gruntowym
Układ warstw hydroizolacyjnych na tarasie gruntowym

 

Ważne szczegóły na temat pokrycia tarasowego

Częstą przyczyna przecieków tarasu jest niewłaściwe osadzenie słupków balustrady. Ze względu na wytrzymałość powinny one być osadzone w płycie tarasowej, co przerywa ciągłość izolacji przeciwwodnej. W miejscu osadzenia słupków konieczne więc będzie nałożenie warstwy uszczelniającej z silikonu w formie stożkowego pierścienia otaczającego słupek.

Silikon powinien być neutralny, gdyż tzw. octowy przyczynia się do korozji stykającej się z nim stali. Alternatywnym rozwiązaniem - w przypadku tarasów - będzie mocowanie słupków nie do wierzchu płyty tarasowej, ale od spodu na odpowiednio ukształtowanych wysięgnikach lub na krawędzi czołowej.

Istotne znaczenie dla szczelności i trwałości tarasu ma prawidłowe wykonanie połączenia warstw tarasowych ze ścianą budynku. Ze względu na ochronę przed zabrudzeniem jak i dodatkowe zabezpieczenie przed wnikaniem wody, pas ściany przy podłodze tarasu warto pokryć płytkami ceramicznymi.

Nie mogą one stykać się bezpośrednio z nawierzchnią tarasu - w narożniku pozostawiamy przerwę dylatacyjną wypełnioną sznurem dylatacyjnym osłoniętym warstwą silikonu. Górną krawędź płytek cokołowych również zabezpieczamy silikonem lub masą akrylową.

Tarasowe pokrycia systemowe

Dobór odpowiednich materiałów i technologii przy wykańczaniu tarasów i balkonów ma zasadniczy wpływ na ich trwałość i estetykę. Wiele firm oferuje więc rozwiązania systemowe zawierające niemal wszystkie materiały wykorzystywane do tego celu.

Skorzystanie z produktów systemowych ułatwia nie tylko kompletację materiałów, ale gwarantuje również sprawdzoną współpracę wszystkich warstw tarasowych. W skład systemu tarasowego wchodzą produkty potrzebne do wykonania warstw podkładowych, wyrównujących, hydroizolacji i uszczelnień jak też kleje i fugi wykorzystywane przy układaniu płytek ceramicznych.

Oferta systemowa zawiera niekiedy również profile krawędziowe, osłony brzegowe termoizolacji o zróżnicowanej kolorystyce, itp.

autor: Cezary Jankowski
oprac.: Maja Wychowaniec
zdjęcia: Pozbruk, Redakcja

Komentarze

FILMY OSTATNIO DODANE
Copyright © AVT 2020 Sklep AVT