Meble pokojowe, łazienkowe i kuchenne

Meble pokojowe

W jadalni niezbędny jest stół. Jego rozmiar zazwyczaj uzależnia się od wielkości rodziny, częstotliwości przyjmowania gości. Producenci proponują stoły, które potrafią ze zgrabnego stolika 4-osobowego przemienić się w prawdziwy stół biesiadny. Przy stole należy postawić na wygodne krzesła - niekoniecznie jednego typu - łączenie dwóch, dobrze zestawionych wzorów daje często bardzo ciekawy efekt.

W salonie ważny jest kącik wypoczynkowy. Warto umieścić tu wygodne siedziska - kanapy, sofy, fotele. Mogą być przeznaczone wyłącznie do siedzenia lub dodatkowo do spania.

Dobrze ustawić je tak, by na nogi przed fotelem lub kanapą było ok. 50 cm wolnej przestrzeni. Koło foteli niezbędny jest podręczny stolik, lampa, obok jakaś komódka. Do łask wracają meblościanki w różnych wersjach - jako regał na książki sięgający od sufitu do podłogi, albo szafeczki na drobiazgi i np. barek. W salonach meblowych dostępne są całe systemy do dowolnego komponowania.

Współczesny gabinet najczęściej łączy funkcje miejsca do pracy, pokoju komputerowego i domowej biblioteki. W gabinecie potrzebne jest biurko, a do niego najwygodniejszy jest fotel obrotowy.

Prócz blatu do pracy przydadzą się szafki z szufladami i regały, które pozwolą na posegregowanie dokumentów. Na książki najlepsze będą półki chronione szklanymi drzwiczkami. W sypialni najważniejsze jest miejsce do spania. Do wyboru mamy kanapy, tapczany, narożniki. Jednak jeśli w sypialni mamy dość miejsca, najlepiej wybrać łóżko nieskładane - materac z ramą, które zapewnia największą wygodę. Przydatna będzie również komoda na bieliznę.

Podczas urządzania przestrzeni we wnętrzach warto pamiętać, że:

• meble ustawione wzdłuż ścian zabierają stosunkowo najmniej miejsca - można pomieścić w nich dużo rzeczy i zachować sporo wolnej przestrzeni na środku. Mimo to taki układ optycznie zmniejsza pomieszczenie - stojące wzdłuż ścian szafy czy kanapy tworzą wyrazistą granicę wnętrza, zamykają je wizualnie, a przestrzeń wydaje się co najmniej o tyle mniejsza, ile wynosi głębokość mebla. Duże pomieszczenie, w którym zagospodarowane są tylko ściany, może przypominać halę dworcową;

• ustawienie mebli w różnych miejscach buduje wnętrze pejzażowe, które sprawia wrażenie bardziej przestronnego, niżby wskazywał na to rzeczywisty metraż. Taki niekonwencjonalny układ mebli wymaga jednak dużych pomieszczeń - żeby postawić np. kanapę pośrodku pokoju, trzeba mieć tyle miejsca, by można było ją swobodnie obejść ze wszystkich stron. Optycznymi granicami wnętrza pejzażowego są dopiero ściany, a jeśli w pokoju mamy duże przeszklenia czy szerokie połączenia z innymi pomieszczeniami, owe granice przesuwają się dalej - w głąb ogrodu lub domu, dzięki czemu potęguje się efekt przestrzenności. Meble nie tworzą optycznych granic, lecz stają się elementami urozmaicającymi przestrzeń, wydzielającymi poszczególne zakątki. Niestety wnętrze pejzażowe bardzo łatwo zagracić, jeżeli ulegnie się pokusie dostawiania sprzętów pod wolne ściany;

• zgrupowanie mebli w narożnikach to rozwiązanie pośrednie w stosunku do poprzednich - sprawi, że wnętrze wyda się przestronniejsze niż z meblami "równo pod ścianą" i będzie pojemniejsze. Zastosowanie narożnych kanap czy mebli o frontach ustawionych pod kątem 45° względem każdej ze ścian umożliwi bardzo efektywne wykorzystanie miejsca w pokoju.

Meble kuchenne

Planując urządzenie kuchni mamy do wyboru dwa podstawowe rozwiązania: zakup szafek standardowych lub wykonanie ich na zamówienie. Standardowe są tańsze i często od razu gotowe do ustawienia w kuchni (choć niektóre wymagają samodzielnego złożenia). Natomiast szafki wykonane na zamówienie umożliwiają lepsze dopasowanie ich do potrzeb użytkowników oraz kształtu pomieszczenia.

Korpusy szafek kuchennych produkuje się najczęściej z laminowanej płyty wiórowej, rzadziej z płyty MDF czy drewna.

Konstrukcja drzwiczek:

• płytowe - zrobione są z jednego rodzaju materiału, zazwyczaj z płyty MDF lub wiórowej, drewna czy tafli szklanej,
• ramowo-płycinowe - składają się z dwóch podstawowych elementów - ramy wykonanej z drewna lub aluminium, wewnątrz której znajduje się płycina z płyty wiórowej, MDF, drewna, rattanu, bądź szkła,
• żaluzjowe - to połączone ze sobą listwy: drewniane, metalowe lub z P VC. Są przesuwane do góry lub w stronę jednego boku i nawijane na ukryty w szafce wałek.

Materiały drzwiczek:

• płyta wiórowa pokryta laminatem, fornirem, folią metalową - wykonuje się z niej drzwiczki o prostych kształtach bez wyżłobień, gdyż jest krucha,
• płyta MDF okleinowana lub lakierowana - wykonana ze zmielonego i sprasowanego drewna, łatwo poddaje się tłoczeniu, frezowaniu, gięciu,
• drewno - drzwiczki płytowe robi się z drewna klejonego (np. z sosny, świerku, buku, dębu, jesionu). Często tańsze drewno bejcuje się w ten sposób, aby imitowało droższe lub też pokrywa się fornirem z drewna droższego. Inne metody dekoracji to np. sztuczne postarzanie (patynowanie), przecieranie co podkreśla strukturę drewna.

Rodzaje blatów kuchennych:

• z laminowanej płyty wiórowej - na powierzchnię nakłada się kilkanaście warstw papieru z dodatkiem żywic syntetycznych utwardzonych w wysokiej temperaturze. Warstwa dekoracyjna może być matowa, półmatowa lub błyszcząca, a nadrukowany wzór do złudzenia przypominać różne materiały takie jak: drewno, kamień, płytki ceramiczne, metal,
• z płytek ceramicznych - płytki nakleja się na wodoodporną płytę wiórową lub sklejkę przy użyciu kleju do glazury. Najodpowiedniejszym materiałem jest terakota lub gres,
• z drewna - blaty robi się przede wszystkim z sosny, dębu, buku lub gatunków egzotycznych takich jak mahoń czy irocco. Lite drewno może się paczyć i pękać, dlatego częściej stosuje się klejone. Powierzchnię zabezpieczamy lakierem bezbarwnym bądź koloryzującym. Można również impregnować go olejem roślinnym bądź pokryć woskiem,
• z naturalnego kamienia - najczęściej spotykane są blaty granitowe lub marmurowe. Mają bardzo efektowny wygląd - są ziarniste, z żyłkami lub jednolite. Konstrukcja szafek, które będą przykrywały musi być bardzo mocna i stabilna, gdyż są bardzo ciężkie,
• kompozytu - mają budowę warstwową. Wierzchnia to kompozyt o grubości od kilku do kilkunastu milimetrów, powstały poprzez połączenie zmielonych naturalnych minerałów i żywic epoksydowo-akrylowych. Jest on naniesiony na płytę wiórową lub MDF, która pełni funkcję nośną. Na spodzie płyty przyklejony jest specjalny laminat lub blacha aluminiowa, które powodują, że blat się nie odkształca i zabezpieczają go przed wilgocią. Kompozyty łatwo poddają się obróbce, dzięki czemu bez przeszkód uzyskuje się dowolne kształty np. blaty półokrągłe lub z płynnymi zaobleniami w narożach,
• ze szkła - blaty wykonuje się ze szkła klejonego (laminowanego) składającego się z kilku warstw połączonych specjalną folią lub żywicą. Najbardziej narażona na uszkodzenia warstwa wierzchnia wykonana jest ze szkła hartowanego,
• ze stali - najczęściej stosowana jest blacha ze stali nierdzewnej polerowana na wysoki połysk lub matowa (satynowana), gładka lub ryflowana.

Meble łazienkowe

Meble łazienkowe to przede wszystkim wszelkiego rodzaju szafki na proszki do prania, środki czystości, kosmetyki, ręczniki itp. Umieszcza się je w różnych miejscach: stawia na podłodze, pod umywalką, zawiesza na ścianie. Na rynku jest bardzo duży wybór mebli łazienkowych.

Szafki łazienkowe wykonuje się z różnych materiałów: płyt wiórowych, tworzywa sztucznego, szkła hartowanego, litego drewna, metalu. Drzwiczki mogą być szklane, wykonane z polipropylenu, z płyty oklejonej folią. Istotnym elementem drzwiczek jest uchwyt.

Uchwyty wykonuje się z drewna, tworzyw sztucznych (uchwyty kolorowe), metalu (powlekanego warstwą chromu lub mosiądzu, lakierowanego). Blaty szafek i umywalek wykonuje się z laminowanych płyt wiórowych typu postforming, kamienia naturalnego lub sztucznego.

Szafki pod umywalkowe pozwalają na wykorzystanie pustego miejsca pod umywalką. Mogą stać na podłodze albo wisieć na ścianie. Nie wymagają blatu (zastępuje go umywalka); muszą mieć tylko ściany boczne i drzwiczki.

Dostępne są też szafki wyposażone w blat z otworem na umywalkę lub szafki z blatem niższe od umywalki. Można kupić szafkę pasującą wymiarami do konkretnego modelu umywalki lub zdecydować się na zakup całego kompletu: umywalki razem z szafką.

Szafki podumywalkowe mają w środku szuflady lub półki. Najczęściej są w rzucie prostokątne, ale można też kupić szafki półokrągłe lub owalne. Szafki stojące najczęściej są albo niskie (sięgające do umywalki) albo wąskie i wysokie - sięgające nawet do sufitu.

Szafki wysokie i wąskie często ustawia się w rogu łazienki (niektóre z nich są obrotowe). Szafki wiszące mają często lustrzane drzwiczki. Dostępne są szafki wiszące z oświetleniem, które włącza się po otwarciu drzwiczek. Występują także w wersji narożnej.