Rodzaje sufitów podwieszanych

Sufity podwieszane płaskie

System obejmuje:

• elementy nośne w postaci profili stalowych - sufitowe CD i przyścienne UD;
• płyty pokryciowe - standardowe płyty g-k, elastyczne płyty gipsowe zbrojone włóknem szklanym, lub specjalne płyty g-k o podwyższonej izolacyjności akustycznej;
• akcesoria montażowe i wykończeniowe (wieszaki z zaciskami sprężystymi, łączniki krzyżowe oraz taśmy i zaprawy do spoinowania).

Sufity podwieszane montowane są z reguły na rusztach dwuwarstwowych, powstających z krzyżowego połączenia profili stalowych CD, zamocowanych wieszakami do stropu. Zależnie od wysokości obniżenia sufitu, stosowane są zawiesia stałe ES, mocowane wkrętami do profili głównych, lub przy znacznym obniżeniu - zawiesia sprężyste, współpracujące z drutem wieszakowym o odpowiedniej długości.

Rozstaw osiowy profili głównych (górnych) nie powinien być większy niż 100 cm, natomiast połączone z nimi profile nośne rozmieszczone w odstępach co 50 cm. Ich końce osadza się w profilu przyściennym, do którego przykręca się również krawędzie płyt pokryciowych. Na wypoziomowanym ruszcie nośnym, wkrętami mocuje się płyty g-k w takim układzie, aby dłuższe ich boki ze spłaszczonymi brzegami ustawione były prostopadle do profili nośnych, a połączenia wzdłużne znalazły się na tych profilach.

Łączenia poprzeczne, w kolejnych pasach pokrycia, muszą być wzajemnie przesunięte o przynajmniej jeden odstęp między profilami. Natomiast przerwy między wkrętami mocującymi płyty nie powinny być większe niż 20 cm, a ich dokręcenie nie może powodować przecięcia warstwy kartonu.

Wykończenie powierzchni pokrycia wymaga dość pracochłonnego szpachlowania złączy, z użyciem siatki zbrojącej lub perforowanej taśmy papierowej oraz gipsowej zaprawy szpachlowej. Ostateczne wyrównanie powierzchni sufitu uzyskuje się przez szlifowanie spoin i wypełnień w miejscach osadzenia wkrętów. Bezpośrednio na płytach pokrycia sufitu podwieszanego można mocować jedynie lekkie elementy (do 6 kg) - cięższe muszą być zakotwione w konstrukcji stropowej.

Sufity podwieszane łukowe

Krzywoliniowe powierzchnie sufitów nadają wnętrzom niepowtarzalny charakter. Ich szybkie i perfekcyjne wykonanie nie stanowi problemu przy zastosowaniu takich samych płyt, jakie wykorzystywane są do wnoszenia ścianek tego rodzaju, a dostępne na rynku zestawy profili i akcesoriów pozwalają na łatwe konstruowanie rusztu łukowego pod taki sufit.

Konstrukcję takiego rusztu można porównać do krzyżowej dwuwarstwowej konstrukcji sufitu płaskiego - z tą różnicą, że zamiast profili CD, używa się specjalnych profili giętych, przypominających kształtem spłaszczony profil kapeluszowy. Profil ten jest produkowany w odcinkach 3 m i w swojej osi ma rząd otworów o średnicy 6 mm. Jeżeli potrzebne są dłuższe elementy, łączy się je na zakładkę o długości 10 cm.

Połączenie profilu giętego z montażowym zapewniają łączniki krzyżowe, które górną częścią obejmują profil specjalny, a u dołu są zatrzaśnięte na profilach CD. Położenie łącznika na profilu jest ustabilizowane śrubą - przechodzącą kolejno przez profil specjalny, wieszak noniuszowy do sufitów łukowych i łącznik krzyżowy. Rozstaw osiowy profili głównych nie może przekraczać 100 cm, a prostopadłych do nich profili CD: 30-50 cm (w zależności od promienia krzywizny).

W konstruowaniu rusztu łukowego sufitu obowiązuje zasada, że każdy łącznik krzyżowy jest podwieszony do stropu, oraz że wieszak musi być prostopadły do stycznej, przechodzącej przez punkt przecięcia powierzchni sufitu osią wieszaka. Dzięki możliwości regulacji w szerokim zakresie jego długości, można uzyskać znaczne zróżnicowanie kształtu powierzchni sufitu.

Warunkiem poprawnego zmontowania konstrukcji nośnej jest zaprojektowanie i przygotowanie szablonu krzywizny. Powinien on stanowić odwzorowanie projektowanej powierzchni po opłytowaniu. W momencie regulacji ustawienia rusztu, na szablon należy nałożyć pasek płyty o planowanej grubości. Jeżeli sufit będzie pełnił jedynie funkcję dekoracyjną, to najczęściej stosuje się płyty o grubości 6,5 mm, mocowane jednowarstwowo.

Przy niewielkich powierzchniach łukowych na suficie, konstrukcję nośną można wykonać w sposób uproszczony, z użyciem szablonów - wsporników ze sklejki lub płyty OSB o grubości 2 cm. Wówczas wsporniki zastępują profile specjalne - gięte, do których przykręcane są łączniki zatrzaskowe do profili CD.

Redakcja BudownicwaB2B
fot. Metpol